چی بگم از دوریت که منو‌ نابود کرده

سلام عشق جانم سلام همه‌زندگیم‌سلام دلیل گریه هام 

اول با گلایه شروع نکنم از دوهفته از بهبودی نسبی داداشم‌میگذره و‌ما‌چقدر ناباورانه به‌راه رفتنش‌نگاه میکنیم .چقدر از ته دلمون‌شکرمیکنیم و‌چقدر به این باور‌رسیدیم‌که این تشکر‌کردنا کمه ازتون‌ممنونم که داداشمو‌بهمون‌بخشیدید ممنونم که ناامیدمون‌نکردید ممنونم که هست و‌باهم روزگار‌میگذرونیم ممنونم که محسنش یتیم‌نشد و‌ممنونم‌غم‌دل مامان‌بابا و‌زنش‌رو برداشتید ممنونم آقاجان

و باز میرسیم به فاصله ها این بار فقط از جاده ها گله ندارم از این گناهام که زنجیر پاهای من هستن از خودم‌و دل و ایمان‌سستم از این گناه‌کردنا‌و‌توبه شکستنام اخ امام رضا جانم همه‌چیو‌نمیتونم‌بنویسم چیزی نیست که‌بشه  نوشت مولاجانم کاش مشهدی بودم چی میشد مگه چقدر جا‌میخوام‌مگه ....

تقدیر من‌دوربودن از شما هم تو این دنیا هم‌اون دنیاست هربار تصمیم میگیرم آدم‌بشم بعد یه‌مدت باز پام‌میلغزه خسته ام اقا 

ازخودم‌از دلم از این‌نفس سرکش به تنگ‌اومدم داره عمرم تموم‌میشه پیر شدم ولی هنوز فرشته نشدم ...

مولاجان چی صدات بزنم تا معجزتو‌نصیبم‌کنی؟یابن الزهرا ابا الجواد 

آخ‌که چقدر بهت نیاز دارم امام رضای من و‌خیلیای دیگه ....

دورم ازت و‌این بدترین دردی بوده که تو تمام عمرم‌کشیدم میخوامت ولی نمیتونم‌بدستت بیارم دوستت دارم‌ولی خلاف‌سیره شما روزگار‌میگذرونم ای داد بر این دل ای وای بر این عمر ...